Onze gedachten

Gertjan van der Kraan

Onze gedachten


Het lijkt niet meer af te wenden
Onder vreemden en bekenden
Wat er afspeelt in de gedachten
Van de enkeling en wereldmachten
Begeerten en onbegrijpelijke wensen
Over heel de aarde bij alle mensen
Terwijl iedereen heerlijk wil leven
Zonder voor geweld te hoeven beven
Maar diep van binnen ook wel weten
Met verschillende maten zelf te meten
De maat van ‘t persoonlijk verlangen
Zoals de eigen dagelijkse belangen
Alles groter en duurder te vergaren
Wat men moreel niet kan verklaren
Zelfs de politiek is niet te remmen
Voor macht en het aantal stemmen

Het lijkt totaal niet af te wenden
Onder vreemden en bij bekenden
Maar hoe zit het met onze gedachten
Wat kan de mens van ons verwachten
Wat zijn onze dagelijkse wensen
Denken wij aan onze medemensen
Zij die dagelijks honger moeten lijden
En zo voor hun leven moeten strijden
Gewoon wat drinken en wat brood
In die jaren durende hongersnood
Niets weten van aantal en een status
Verlangen naar wat aandacht en een kus
Wat speelt er af in onze gedachten
Vergaren of samen het leed verzachten
Wanneer stoppen onnodig grote wensen
Over de gehele aarde bij alle mensen