wezen
de mens
enige wezen met levenslang
door angst
verlucht met de fantasmes
over wat zou kunnen komen
een duurzame staat
van stervensangst
mens in het nauw
maakt rare sprongen
zoekt naar vergetelheid
in drank
om het even niet te voelen
en schuift zo toe
naar wat hij het meeste vreest
de lethe
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wezen’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.