Eindelijk thuis

Gertjan van der Kraan

Eindelijk thuis,


Bekijk het maar ik hoor hier niet
Ik wil vreugde en geen verdriet
Ik ben nog jong, laat mij maar gaan
Dat is wat jullie ouderen niet verstaan

Geef me mijn geld, dat is mijn recht
Hier voel ik mij constant geknecht
Ik zoek de ruimte, ik zoek plezier
Ik zoek gezelligheid en vertier

Zonder een blik nog om te slaan
Is hij van huis en haard weggegaan
Op weg naar zijn ruimte en zijn vreugd
Thuis heeft er nooit iets van gedeugd

Jaren zijn daarna voorbij gegaan
Menigmaal zag men de oude vader staan
Turend bij de poort met droeve ogen
Hoe vaak moest hij zijn tranen drogen

Ondanks de boosheid van zijn oudste zoon
Bracht hij zijn angst bij Vaders troon
Hij kwam gebroken terug, na vele jaren
Toonde berouw, was bijna niet te bedaren

Maar vader keek hem vol ontferming aan
Vroeg hem om mee naar binnen toe te gaan
Hier had hij nachten van liggen dromen
De dag, dat zijn kind weer thuis zou komen