Wat jij niet ziet

Het Wolvenvrouwtje

Stil verdriet
Niet altijd
Iets wat je ziet
Je zorgen
Heel goed
Verborgen
Achter een smile
Voor 
een ander
Altijd een
Luisterend oor.
Maar het doet pijn
Niet te weten
Waarom mijn eigen
Ventje
zo moet zijn
Al doet het jou
En ons pijn
Toch laat ik
Niet zien
Hoe het gaat
Te slecht misschien
De schaamte te groot
Voelt als
De billen bloot
Bovendien..
Zul je snappen
Dat dit meer is
Dan een driftbui...
En je als moeder
Kunt behappen.
Ik kan het zelf
Nauwelijks snappen
Denk niet bij wat jij
Niet ziet
Het is er niet