geesten uit de grond
Geesten komen uit de grond,
schimmen uit een verre jeugd
Bloemen verwelken waar ik stond
Verdringen van donkere dingen,
het werd een bedekkende deugd
Angst om te bederven,
om met eeuwige vragen te sterven
Antwoorden die mn ziel doorboorden
Eeuwig snakken naar genegenheid,...
liefde zoeken bij elke gelegenheid
Maar littekens blijven tekens
geen spons die zielkrassen kan wegwassen
Dus komt iemand te dicht,
dan verdwijn ik als een schicht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 20-12-2014
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Druppels (Actief sinds: 16-12-2014)
Informatie bij het gedicht
Het moest er gewoon uit, khoop dat er nog anderen iets aan hebben
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘geesten uit de grond’ van Druppels zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.