TIJDDEURTJE

Han Messie

De middeleeuwse tovenaar Droezeloor
maakt ergens in de geduchte vesting
een houten wonderpoortje: vluchtpoging,
luidend voor een bang, maar begrijpend oor.

Hierin draait de koppige sleutel slechts door
om te zorgen voor plotse tijdswisseling
van zes eeuwen vol vreemde verrassing,
wanneer Vrijdag en dertien zingen in koor.

Tom Poes, heer Bommel en baroen Everhart
wagen zich aan die daad, maar krijgen smart:
eigen dag en uur geven geborgenheid.

De vredige bouwval is zijn bestaan kwijt,
omvat een deur, van alle kunst bevrijd,
waar 't onschuldige tijdloze langs glijdt.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 31-10-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)

Informatie bij het gedicht

Het tijddeurtje was een poort in een bouwval. Wie door die deur ging, kwam in de middeleeuwen terecht. Uit her verhaal "Heer Bommel gaat vereeuwen."

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘TIJDDEURTJE’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.