De Janskerk te Utrecht

Willem Bernardus Tijssen

Godsdienst vormt zich een
eigen religieuze plaats in
de historie der steden.
Van toen naar nu wordt
door een stedeling op vele
manieren tot God gebeden.
Kerken symboliseren in steen
de mens in zijn zoektocht
opwaarts naar een vredig en
veilig bestaan, die huis en haard
beschermt en over een tijdelijk leven
op aarde kan gaan.

Zo verwierf zich op de voormalige
immuniteit van het kapittel van
Sint Jan de Janskerk te Utrecht
zich door de tijd een reputatie,
die zijn weg mocht gaan van de
middeleeuwse rooms-katholieke
Minderbroeders naar een nieuw
religieus beleven binnen een
reformatorisch bestaan.

Een religieus reformatorisch leven
zonder een immuniteit die zich
kenmerkte door binnenstedelijke muren,
maar in een meer sobere opzet de stad
hervormd religieus kon gaan besturen.
Een centraal godsdienstig punt tijdens een
zelfstandig republikeins bestaan, die langs
de koninklijke weg zijn weg vervolgde naar
een plaats tussen een meer seculier
hedendaags religieus bestaan.

De Janskerk staat vandaag historisch,
en nog steeds energiek, aan het Janskerkhof te
Utrecht te midden van een zoekend publiek.
Zij straalt openheid en vrijheid uit die kostbaar
wordt beheerd; hetgeen aan haar voorzijde mede
door het bronzen beeldje van Anne Frank
wordt gesymboliseerd.