Alleen eten? Een verplicht nummer

Dakoyria

Ondanks mijn voornemen gedistingeerder te gaan eten,
was ik dit plan na zeer korte tijd al helemaal vergeten!
Wat moet ik ook in mijn weduwestaat aan een tafel
waarbij je slechts wilt verdrinken je verdriet om je
verloren maat?

Sinds jaar en dag nuttig jij de warme maaltijd in jouw
luie stoel Een grote, witte servet omgeknoopt en het
etensbord vlak onder je neus... Onderwijl bekijk je
niet geïnteresseerd de t.v., proef je amper wat je eet
Ja heus!

Alleen eten is meer een plichtpleging dan puur genot
Het vreugdevolle samenzijn waaraan het pijnlijk schort
Om maar snel te vergeten dit 'gedoe' race je naar de
keuken toe Daar wacht gelukkig een inmiddels gevulde
afwasautomaat die jouw werk overneemt, vrijwel geruis
loos

Ziezo, die klus is ook weer doorstaan en nu
graag als het kan een luchtig program bezien, heel
misschien?


Over dit gedicht 

Geplaatst op: 17-05-2024

Gedicht beoordelen

Gemiddelde cijfer: 0
Aantal beoordelingen: 0

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)


© Op dit gedicht 'Alleen eten? Een verplicht nummer' van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.