Gele pruimen
Onlangs heb ik gesmikkeld van gele pruimen; het is
immers daarvoor de tijd?
Ik vond die bij een Turkse landgenoot en had van de
aankoop verre van spijt!
Láter, in mijn eigen wijk, kijkt de verkoper van de
fruitstal mij glazig aan: géle pruimen? Nooit van gehoord...
Verkopen kan hij als de beste, maar vakkennis?
Nou nee, daaraan heeft hij nog niet zo gedaan.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 29-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gele pruimen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.