Zure bom
Ik kon het niet laten even te informeren:
Én, smaakt die knalzure bom?
Hij, de man die ik niet eens kende,
ging zorgvuldig een antwoord formuleren:
Zo'n ouderwetse grote augurk uit een
metalen ton, smaakt opperbest
Je moet er wel vertrouwd mee leren
raken Pas dán dat je geniet en dorst
verdwijnt als sneeuw voor de zon!
Ik raakte steeds enthousiaster, zo ook
was immers míjn herinnering.....
Ik groette de man ten afscheid en proefde
in gedachten weer dat afgrijs'lijke zure ding.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zure bom’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.