INLOGGEN
«»

Salmiakdropjes

De winkel was heel ouderwets met een koperkleurige
in te drukken klink
Schel klonk er dan de bel en de eigenaresse trad
naar voren, van postuur nogal flink Met een scheiding
middenin het haar stond zij pontificaal daar.

Ik zei zachtjes: Graag dropjes voor tien cent, van die
vederlichte, die ben ik zo gewend.
Uit een grote glazen pot schepte zij dan uit en wóóg;
op een beschikbare weegschaal tot een zwart cijfertje
niet meer bewoog...

Piepkleine Salmiak is de soort die nog altijd bij mij
scoort
Zorgvuldig in een puntzak gedaan kon ik later op
school fijn uitdelen gaan.
Zakgeld werd braaf gespaard, voor dít snoep wel
bewaard.

Bremzout was de smaak, dát weet ik nog wel
Zijn zij waar dan ook nog te verkrijgen?
Ikzelf zou het werkelijk niet weten, zoveel lekkers
om te eten voorgoed verloren gegaan...
Je kunt de vergane soorten snoep vrijwel aaneen
rijgen.

Dakoyria, 2017.


Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 28-09-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Salmiakdropjes’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.