Daar hoor ik de ijscoman

Willem Bernardus Tijssen

Ja, ijs! Daar hoor ik de ijscoman.
Met dertig graden boven nul heeft
een mens daar behoefte aan.
Die graag geziene gast wordt door
niemand overklast; heeft voor een
ieder een vleugje zomerliefde met
die ultieme bevroren zoete zuivel
lekkernij van moeder aarde.

Zijn zuivel liefde brengt geluk.
Wanneer zijn bel rinkelt kan mijn
dag niet meer stuk. Denk ik
aan vanille ijs omhult met zo''n
krokant laagje van chocolade.

Wat is er in het leven nog meer
waard. Als ik de bel hoor geen
moeite gespaard. Ga ik 'haast je
repje' voor een stukje innerlijke
onderkoeling dat iets open breekt
na een dag met veel innerlijke
regen. Proef ik wat van dat
onderkoeld geluk; en ervaar ik
dat klein geluk niet zo zwaar
behoeft te wegen.