Maak Je Niet Dik
Obesitas, obesitas, ik wou
Dat ik wat dunner was.
Ik zie het vet weer rollen,
Als ik de de obesitas met
Mijn lijf zie sollen.
De spiegel duidt mijn onderkin,
Mijn imposante lijf, alsof het om
Een zonde ging. Zijn rondingen
En het achterwerk; het maant
Een biechter naar de kerk.
De Weight Watchers zetten je
Op een weegschaal, zodat je beter
Weet dat ieder pondje door het
Mondje gaat; dat geen ruimte
Voor De zonde toelaat.
Laat de spiegel dus spreken,
Wanneer ik mijn beloften wens te breken.
Want de consequenties doen genadeloos
Pijn voor de eetverslaafde die ook gelukkig
Wil zijn.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-06-2015
Over deze dichter
Willem Bernardus Tijssen (Actief sinds: 02-03-2015)
© Op dit gedicht 'Maak Je Niet Dik' van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.