van dorstigdroge monden
dromen op de
maandagmiddagzit
het weekend is al uitgeblikt
de etiketten tonen de bullshit
van dorstigdroge monden
ik heb de blikjes weggegooid
geplet omdat de ogen
de verhalen niet konden geloven
slinks en sluw het paaien, woorden
klinken ruw en zonder mededogen
er is geen wijsheid in de man
als de kan naast glazen giet
alleen een eindeloos verdriet
om meer en ook de gulle lach
verdwijnt als de bar gesloten schijnt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘van dorstigdroge monden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.