moeiteloze praatjes

elze schollema

nog niet, neen niet van de wijn geproefd
die jij oud liet worden, kunde is oudheid
gestoeid in een nieuw jasje, nee laat de kurk
verspringen naar de kant waar alles beter is

nog wel, wel een woord van dank die
jij je liet ontvallen, jij bezit de rankheid
van een druiventros en de malse smaak
van de valse helling waarop het was geplukt

‘k ben niet volmaakt, ik ken het echte sterven
het gekerm van het overblijfsel en het been
zonder vlees – moeiteloos ontwortel ik mijn geest
en dwaal in het land van dwazen

totdat mijn mond in fijn proeverij wordt gedompeld
en het sap de haren aan mijn kin verkleven tot
aanrecht bolletjes gedraaide of zoals u wilt gepofte
windmeeuwen die nu vluchten wanneer ze u
ontwaren in het sprokkeltouw van uw gebaren