INLOGGEN
«»

De duivel in de nacht

DE DUIVEL IN DE NACHT

Er is een dierentuin
Ik loop in de hallen
Waar ze verblijven
Alle dieren die ik zie
Zijn groot en gevaarlijk
Ik sta naar ze te kijken
Een fascinerend schouwspel
Ik sta dicht op de beesten
Ik kan ze bijna aanraken
Ze kunnen me kwaad doen
Als ze dat zouden willen
Ik ben bang en opgewonden
Hier wil ik zijn

Ik wil steeds terug naar deze plek
Maar ik kan hem vaak niet vinden
Ook al dacht ik de weg te kennen
Ik rijd op mijn fiets en ik zoek

Er is een zwembad
In het hart van de de stad
Een openluchtzwembad
Rechthoekig van vorm
Met witte randen van marmer
Het is een prachtig zwembad
Het is als een vredige oase
In een zinderende woestijn
De mensen zitten op handdoeken
Langs de contouren van het bad
Iedereen is aanwezig
Niemand die iets zegt
Hier wil ik zijn

Ik wil steeds terug naar deze plek
Maar ik kan hem vaak niet vinden
Ook al dacht ik de weg te kennen
Ik rijd op mijn fiets en ik zoek

Er is een park waar ik loop
In de verte slaat de bliksem in
Een grote vuurbal ontstaat
Hij rolt met grote snelheid
Over het voetpad richting mij
Ik sta aan de grond genageld
Plotseling ben ik omgeven door vuur
Het vuur dooft al snel weer uit
Ik kijk naar mijn benen
Ze zitten vol brandwonden
Maar terwijl ik ernaar kijk
Verdwijnen de wonden weer
Als sneeuw voor de zon

Ik kijk uit het raam
Op het grasveld beneden mij
Steken twee benen uit de grond
Het zijn mijn benen
Ik ben dood en begraven
Ik voel verdriet
Ik huil hartstochtelijk
Ik treur om mijn eigen dood
En om mijn arme benen
Die ze zo slordig zijn vergeten
Dit had niet zo mogen gebeuren

Ik zit te kauwen op vlees
Op mijn eigen vlees
Op de botten en de gewrichten
Op het taaie kraakbeen
Van mijn eigen arm en pols
Een grote brok in mijn mond
Ik krijg het nauwelijks weg
Aanvankelijk zie ik er geen kwaad in
Maar het gaat me tegenstaan
Ik wil de homp uitspugen
Maar ik durf niet meer
Ik zou de aanblik niet verdragen
Van mijn eigen vlees en botten
Ik kauw door en door
Tot alles is fijngemalen
Ik slik alles door

Ik sta onderaan de trap
Van het oude trappenhuis
Ik roep mijn moeder
Ik hoor haar antwoorden
Ergens ver boven mij
Ik zie haar niet
Ik loop de trappen op
Als ik bovengekomen ben
Roep ik haar weer
Maar nu antwoordt ze
Vanaf beneden aan de trap
Ik word nu bang
Ik loop weer naar beneden
En als ik daar aangekomen ben
Voel ik dat ze weer boven is
Het is mijn moeder niet
Het is de duivel
Het is een kwaadaardige entiteit
Ik ben in groot gevaar
Ik krijg overal kippenvel
Ik ren naar buiten
Sla de deur achter me dicht
Ik zet het op een lopen
De duivel op de hielen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 30-03-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De duivel in de nacht ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.