eeuwig jachtveld
wekenlang lag ik op mijn
rug het plafond werd
een eeuwig sneeuwveld
dagelijks speurden mijn ogen
naar verstoringen in dit
vrijwel maagdelijk gebied
ik zag alleen een grillige gele
vlek als een vaag en aarzelend
licht in de witte vlakte
we gaan bewegen maar
voorzichtig zei de arts
ik wachtte hoopvol zijn acties af
een geheel ander skigebied viel
binnen mijn gezichtsveld toen hij
me in verticale positie bracht
een oorverdovende klap
bracht me uit balans
zonder dokter
belandde ik in een dal
waar een eeuwige jachtveld
naar me lonkte
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-11-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
j.eizo (Actief sinds: 05-05-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘eeuwig jachtveld’ van j.eizo zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.