eeuwig jachtveld

j.eizo

wekenlang lag ik op mijn
rug het plafond werd
een eeuwig sneeuwveld

dagelijks speurden mijn ogen
naar verstoringen in dit
vrijwel maagdelijk gebied

ik zag alleen een grillige gele
vlek als een vaag en aarzelend
licht in de witte vlakte

we gaan bewegen maar
voorzichtig zei de arts
ik wachtte hoopvol zijn acties af

een geheel ander skigebied viel
binnen mijn gezichtsveld toen hij
me in verticale positie bracht

een oorverdovende klap
bracht me uit balans
zonder dokter

belandde ik in een dal
waar een eeuwige jachtveld
naar me lonkte

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 09-11-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

j.eizo (Actief sinds: 05-05-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘eeuwig jachtveld’ van j.eizo zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.