De zandman

Ron Dietvorst

Lief wezen van mijn zweemzoete dromen
mag ik het wezen? ik moet van verre komen
die jouw zachte doddige zieleroerselen bezwangert
mijn verlangens zijn oprecht ik ben geen engerd

ik wil wonen in jouw droom tot je ontwaakt
tot de brulkikker je heeft wakker gekwaakt
ik wens in je herinneringen te blijven talmen
tot de klokken beginnen te weergalmen

zal je brein vullen met zoetsappigheden
voorbije nacht zal je ego strelen
ik doe in grond en ik heet mezelf de zandman
je zou eens moeten weten wat ik jouw droom al kan.