Synthese
synthese
het is verdronken waarheid
die de nacht van
haar smachten ontleedt
wanneer zij raast langs
de wassende maan
waar trots de geliefden liggen
zij aan zij
vervuld van vergeten glorie
het is verdoken ijdelheid
die mijn ambitie uitdraagt
langs de ivoren oevers waar
roerloos de geliefden minnen
waar mondeloos
de dood strandt in zilveren
spiegels van melancholie
daar wenkt mijn strijden
niet naar het brood van iedere
dag dat de maag vult
doch niet het gemoed
als het armoedige loon
van de gewone man
daar lonkt
mijn hunkering om te sterven
in de armen
van de geliefden zonder trots
doch heimelijk groots
in het kleine lijden
niet naar de gouden monding
doch naar de geliefden
zonder lof of loon die
de eenzaamheid van de eeuwen
in hun armen koesteren
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-11-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Natasja Delanghe (Actief sinds: 11-11-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Synthese’ van Natasja Delanghe zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.