Éven zie ik je terug!
Even ben ik terug bij jou in de kamer, het is
helemaal niet naar Zover voerden mijn
gedachten, je bent dan nog levend daar
De zon schijnt fijn naar binnen, de poes
spint tevreden, onverschillig waar
Op jouw lage tafeltje staan wederom weer
verse bloemen, ik ben dat zo van je gewend
Jouw hand schenkt mij een perfecte koffie,
waarin ik trek heb Je hebt me als vanouds
verwend
Ik ervaarde een hallucinatie van jewelste,
maar niet één van de heel enge soort
Graag nog hoorde ik je ook dan spreken...
Dát is wat er ontbreekt, me grondig stoort.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Éven zie ik je terug!’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.