droomkunst

j.eizo

ik hoorde het
geluid van
vallende dingen
je sprak op

gedempte
toon toen ik
de vorm van
een ruïne zag

struikbladeren
ritselden zacht
het werd licht in
mijn hoofd uit een

eik vloog een
zwerm vogels op
het ging volstrekt
aan je voorbij

achterom kijkend
zei je: doe maar
niet blijf maar
liever hier

's morgens onder
het flinterdunne
laken ontwaarde
ik het topje

van de ijsberg
ik doorzag de
kunst van het
verdwijnen