Zo móói!
Misschien komt het wat vreemd voor dat ik
daar zoveel plezier aan ontleen:
zomaar een half uurtje voor mezelf alleen.
Die práchtige luchten, vooral roze met iets
grijs Verrukt moet ik zuchten...
De vórm ook van de wolken, even waan ik me
in het paradijs!
Zomaar heel kort vermaak ik mezelf daarmee
Morgen dan opnieuw? Graag! Een briljant idee.
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zo móói!’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.