Koortsdroom

Vincent Oostrijck

Koortsdroom

Toen ik onlangs
In de greep was van de griep
Lag ik 's nachts in bed
Te klappertanden van de koorts
Met de centrale verwarming
Op maximale warmte
Toen ik wakker schrok
Met een verontrustende vraag
Besta ik wel echt ?

Wat als ik nooit echt heb bestaan
Maar het hersenspinsel ben
Van een in de war geraakte schepper
Die mij had verzonnen
Als een personage
Uit een mislukt gedicht van hem ?
En als het schrijven wordt afgewezen
En tenslotte vernietigd
Dan is dat ook voor mij
Als overbodig geworden figurant
Een onafwendbaar lot

Ik lig te rillen in mijn bed
In het pikkedonker
Ik probeer de angstige gedachten
Te onderdrukken en te relativeren
En praat mezelf moed in
Ik grijp het flesje water
Dat naast mijn bed staat
Ik pak twee pillen paracetamol
En slik ze haastig door
Wachtend op het zakken van de koorts
Zodat ik verder kan slapen
In de hoop en in de verwachting
Dat ik morgen wakker word
En nog steeds gewoon besta

Daar ga ik dan maar vanuit
Daar gok ik dan maar op
Ik sluit gerustgesteld mijn ogen
Laat de reis beginnen
Dwars door de nacht
Langs het landschap van de koorts
Op weg naar rust en vrede
Op weg naar het ochtendlicht