«»
Slingerend door het volzomerse landschap en straklijnig langs de kust,
liggen de dijken, wakende, slapende en te dromen
In een schijnbaar eeuwig voortdurende rust,
te liggen waar ze zijn, slechts om erger te voorkomen
Ik verval in mijmeringen..., droom weg……, ik ben de Waker,
doorlopend lig ik hier paraat en laat dat dan ook blijken
Trotseer het geweld van de wind en van het opkomend water,
die begerig en hongerig naar mijn achterland kijken
Mijn voet is bedekt met betonnen blokken,
zij bieden als eerste de vijand verweer
Breken de aanvallen, die er constant op bokken,
houden het gevaar op een afstand, vasthoudend, keer op keer
Wellicht zal ik eens die aanvallen niet langer weerstaan,
wat ik, ten koste van alles, zal proberen te voorkomen
Wanneer in mijn lichaam dan toch een doorbraak zal ontstaan
zal de slaperdijk terstond in de verdediging gaan komen
Met al zijn krachten vecht hij dan manmoedig zijn ronde,
klaar wakker nu, al kwam dit gebeuren wel zeer ongelegen
Tegen de aanstormende wind en het water in horden,
houdt hij met heel zijn lijf vechtend, de vijanden tegen
De volgende dijk die zo prinsheerlijk lag te dromen,
Voelt al nattigheid en begint langzaam op ‘’alert-stand’ te staan
Om van de droomwereld in de stand-by stand te komen,
Voor het geval er nog verdere problemen ontstaan
Dan…….. ben ik weer helder en besef tot mijn plezier,
dat dit alles passeerde in het gemijmer van een dromer
Er staat een mooi briesje, een Beaufortje of vier,
de zon schijnt heerlijk, het is nog steeds vol op zomer.
Dichter: Barend van Horssen
Dromend langs de dijk
Dromend langs de dijkSlingerend door het volzomerse landschap en straklijnig langs de kust,
liggen de dijken, wakende, slapende en te dromen
In een schijnbaar eeuwig voortdurende rust,
te liggen waar ze zijn, slechts om erger te voorkomen
Ik verval in mijmeringen..., droom weg……, ik ben de Waker,
doorlopend lig ik hier paraat en laat dat dan ook blijken
Trotseer het geweld van de wind en van het opkomend water,
die begerig en hongerig naar mijn achterland kijken
Mijn voet is bedekt met betonnen blokken,
zij bieden als eerste de vijand verweer
Breken de aanvallen, die er constant op bokken,
houden het gevaar op een afstand, vasthoudend, keer op keer
Wellicht zal ik eens die aanvallen niet langer weerstaan,
wat ik, ten koste van alles, zal proberen te voorkomen
Wanneer in mijn lichaam dan toch een doorbraak zal ontstaan
zal de slaperdijk terstond in de verdediging gaan komen
Met al zijn krachten vecht hij dan manmoedig zijn ronde,
klaar wakker nu, al kwam dit gebeuren wel zeer ongelegen
Tegen de aanstormende wind en het water in horden,
houdt hij met heel zijn lijf vechtend, de vijanden tegen
De volgende dijk die zo prinsheerlijk lag te dromen,
Voelt al nattigheid en begint langzaam op ‘’alert-stand’ te staan
Om van de droomwereld in de stand-by stand te komen,
Voor het geval er nog verdere problemen ontstaan
Dan…….. ben ik weer helder en besef tot mijn plezier,
dat dit alles passeerde in het gemijmer van een dromer
Er staat een mooi briesje, een Beaufortje of vier,
de zon schijnt heerlijk, het is nog steeds vol op zomer.
Dichter: Barend van Horssen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 28-11-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Barend van HorssenActief sinds: 27-11-2017Informatie bij het gedicht:
sept 2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dromend langs de dijk’ van Barend van Horssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over dromen
Nieuwste gedichten
- Dromen zijn een gedrocht
- [ Harte-geest ]
- [ Ik zou graag ]
- Nachtelijke ontmoeting
- In jou
- Worden wie ik ben.