INLOGGEN
«»

wie weet

onuitgesproken
spreekt ons aan
in sprookjestaal
met einde open voor
we raadselen de dag
denken niet na
we zijn onuitgesproken
verlangen
het staart ons na
terwijl de tijd verdwijnt
onvatbaarheid
levensader
van dromen
we koesteren
het mogelijk onmogelijke

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 21-04-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Geert Messelis
Actief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘wie weet’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.