INLOGGEN
«»

Het riet in de waan

Want dat vooral is de
reden van mijn bestaan;
de broze band van het
verleden met heden.

Een droom die niet ziet
op het dagelijkse verdriet
om het langzame menselijke
vergaan, dat slechts met
waanzin kan worden bestreden.

Een rietstengel die wacht
in de wind; meebuigend met
het ruisen een nieuw evenwicht
vindt. Die het huilen van de
ziel kan verstaan van het
immer aanwezige kind.

Een golf die niet neerziet
op wat het eerder achterliet.
Maar met zijn water naar de
bron kan gaan om opnieuw de zee
van het heden te betreden.

Een droom die het wint van
het water in de wind. Een
rietstengel die buigend
bijna barst en toch steeds
wint. Een golf vol van woeste
droefenis die iets wegspoelt
van de diepe duisternis.

Want dat vooral is het mooie
van het riet in de waan, dat
met alle dromen de beelden
zich steeds weer oprichten
in de zee van het bestaan.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 06-11-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:

Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Het riet in de waan’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.