Melkweg

Willem Bernardus Tijssen

Onderweg door de Melkweg
gloeien ogen vol vuur.
Groeien wilde verhalen
tot het grootste avontuur.
Alles lijkt te zweven in een
oneindige nacht. Lichtjaren
verwijderd heeft zwaartekracht
geen macht.

een gevoelige ziel tussen het
ruimtegruis. Een kleurenspectrum
ver weg van het blauwe huis. De
aarde schept verwarring in zijn
nietig spel. ruimte voldoende
tussen hemel en hel.

Wie lijkt hier nog te denken aan
ruimte en tijd. Verloren de ziel
die hier zijn dagen slijt.
Problemen zo gewichtig verliezen
hier hun kracht. Hun zwaarte lijkt
te kleven aan de aardse macht.

Risico's lijken hier voor niemand
te bestaan. Bewustzijn trekt verder
dan een blik op de maan. Een leven,
een droom, voorbij je het weet.
Tijd lijkt te slapen tussen ster
en planeet.

Onderweg door de Melkweg op de
vlucht voor de tijd; stoppen de
wijzers en verliest de klok zijn
strijd. Alles lijkt te zweven in
een oneindige nacht; lichtjaren
verwijderd van tijdsbesef en
zwaartekracht.