aangespoelde dromen

elze schollema

Mag ik in de duinvallei
je schaduw lieven je stalken
in de chaos van deze wanorde
maar mag ik bovenal me bevinden
tussen de coulissen van je warme lichaam?

Ik streepte met zand over de toppen
van je schoonheid, raakte met mate
je vrouwzijn aan kuste het strand in je haren
terwijl je wist dat je op het hoogtepunt
mij tot stoppen zou manen

Het spel van schelpen en wat zeewier
haakte in elkaar door het aangespoelde
visserstouw en hoe ik het ook ontknoopte,
deze liefde was niet waarop ik hoopte