INLOGGEN
«»

voor Jacques Brel

vrijdag 13.01.17 - 02 H.
de ogen van de zee zien blauw
gelijk de noordenwind
die het land doet kraken
de meisjes hebben de fragiele haren
van het kantwerk van onze kathedralen
de noordenwind laat onze dijken breken
heeft het land tussen brugge en londen gespleten
de ogen van de mensen uit het noorden
zijn blauw doorregen van de noorderwind
die niemand spaart
tijdens zijn reizen over zee
dit is het leven
van brugge tot scheveningen
en als ik dood ben
brengt de wind me naar het strand
en toont de zee mijn zielloos lijf
de noordenwind zal mij een tranenbreker maken
voor wie verdriet heeft om de zee
de noordzee met zijn noordenwind

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-01-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Geert Messelis
Actief sinds: 26-09-2016Informatie bij het gedicht:

zeer vrij naar "mon père disait" van Brel. Zie you tube en kijk misschien een keer naar "Amsterdam" Auteursrechten
Op dit gedicht ‘voor Jacques Brel’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.