Dichten blijft een relatieve zaak

Dakoyria

Wederom kom ik tot de slotsom: dichten is een
relatieve zaak Behoudens de werkelijk Groten
die weten, doe ik het naar eigen beperkte smaak
Niet beantwoordend aan enige literaire wet nog;
hoe zou ik ook?

Mijn voorhoofd bettend door de inspanning die ik
lever
Het is als bij het maken van amateurkiekjes door
door huis- tuin- en keuken fotografen Dat is toch
ook geen vergelijk met beroeps die al een naam,
intussen verdiend,


hebben te dragen? Heel oneerlijk komt het me voor
alle categorieen zomaar op een hoop te gooien
Temeer omdat mijn schrijfstijl heel vaak dient om wat
te verstrooien... Het heeft heus geen eeuwigheids-
waarde, wat ikzelf zo heel goed weet

Dat beweer je toch ook niet van het vele amateur-
gekokkerel dat je opnieuw rond de feestdagen ziet?
Met zo heel veel liefde gekookt en wat je beoordeelt
op wat diegene kan en weet en je ver nadien vergeet?
Hier telt evenzeer het plezier en vertier, mogelijk zelfs

over een eenvoudige stamppot met bal, in het vizier?

Dakoyria, 2021.