De muze verliet mij even in 2007

William Elskens

De laatste dooft het licht uit
want ik ben uitgedicht
de muze is weg gegaan
ze heeft mij in mijn blootje
op de straatstenen laten staan
met een enorme berg woorden
waar ik de weg niet meer in vond
en een zee van tranen
die in mijn hart
als een enorme storm keer gaan
de wind huilt vandaag haar herfstlied
over de lege velden
een jaar is weldra
weer voorbij gegaan
in liefdeloosheid en boosheid
arrogantie en grote woorden
geuit door de heersers der aarde
..
De mens is als een kieken
de zwakste is een vossenprooi
de sterkste wordt door de mens
in de soep gedraaid....

En als de nacht in haar oneindigheid
de dag van gisteren opslorpt
staat een nieuwe popelen
om bij het ochtendgloren te bestaan.....
Anno herfst 2007