late gedichten 2

Geert Messelis

de verdichte smoel
de scheefgetrokken vormen
van een leugenparadijs
van smarten
" stemmen zwijgen fluisteren hijgen "
ik hoor geen lied
alleen een melodie
en vage onbekende klanken
" De Symfonie van de Aarde "

het zijn gevuld
met dissonanten
hoe zou ik dan
een gedicht gaan schrijven
klassiek van vormen en gedachten
met metrum en rijm
voor mij zou dat een leugen zijn
ik zie in tegenlicht
de lijn van een gezicht

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 31-08-2017

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘late gedichten 2’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.