verbroken
dan sta je op
een mens moet soms ook plassen
je ziet me weggedoken in de schaduw zitten
je mond scheurt open als een bliksem
zit je daar te schrijven in het donker
hou op je maakt je ogen stuk
doe dat dan morgen
tijdens de nachten schrijf ik tastend
en in een ogenblik
is alles anders
je hebt mijn kaarten
weer dooreen geschud
het schrijven stokt
je ,hebt mijn tover
ruw verlicht
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-06-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘verbroken’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.