Woord
Soms denk ik, wanneer zijn woorden weg gegaan, of willen ze ons vergeten?
Zijn woorden niet het enigste wat we hebben?
Om onszelf te zijn, om te leren en te leren vergeten.
Of zijn we vergeten te luisteren, luisteren naar woorden die geen woorden waren en zijn we zo verloren in woorden?
Vroeger, vroeger bracht de wind woorden, woorden die geen woorden waren, die wij dan woorden maakten.
Zonder woorden voel ik me alleen,
Niet ongelukkig, dat is geen woord.
Alleen, alleen zonder worden.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-09-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ranathal (Actief sinds: 05-09-2016)
Informatie bij het gedicht
Het kleine groepje mensen die, al dan niet altijd met de grootste 'goesting', in contact kwamen met stukjes, motiveerde me ze een kans te geven bij een publiek dat met liefde bezig is woorden te gebruiken. Uiteraard hoop ik dat jullie er iets aan hebben en hoor graag van jullie waar en hoe het beter kan. Bedankt!
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Woord’ van Ranathal zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.