«»
mijn woorden toevertrouwd
in een handschrift dat geen
mens ooit meer kan lezen
de letters staan er wel
maar in zinnen heerst
de dood en in de strofen
valt niet meer te leven
stram hark ik de restanten
bij elkaar probeer het alfabet
te completeren en ook dat
krijg ik niet helemaal klaar
ik wil mijn ziel niet meer bezeren
lente schreef zijn feest en liefde was
gedichtenoogst en nu het winter is
mis ik de zomerwoorden nog het meest
in zinnen heerst de dood
ik heb papiermijn woorden toevertrouwd
in een handschrift dat geen
mens ooit meer kan lezen
de letters staan er wel
maar in zinnen heerst
de dood en in de strofen
valt niet meer te leven
stram hark ik de restanten
bij elkaar probeer het alfabet
te completeren en ook dat
krijg ik niet helemaal klaar
ik wil mijn ziel niet meer bezeren
lente schreef zijn feest en liefde was
gedichtenoogst en nu het winter is
mis ik de zomerwoorden nog het meest
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 08-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
wil melkerActief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘in zinnen heerst de dood’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Gedichten over dichten en gedichten
Nieuwste gedichten
Best beoordeelde gedichten
- Jij bent mijn gedicht
- Letterklanken Doen Mij...
- leegteangst
- late gedichten 2
- laatste gedichten 6
- een gedicht