Anthozoa
Diep verzonken onder de zilte waterlijn
Breng ik mijn kabbelende dagen door
Ik weet nu zeker waar ik hoor
Dit is mijn tweede leven, mijn kroondomein
De kleurenpracht op en om me heen
Van bloedkoraal tot ossenbloedrood
Helaas bedreigd met een witte dood
Hadden we de zeeën niet slechts te leen?
Talloze koralen hebben zich genesteld op mijn lijf
Vooral mijn hoofd is getooid met neteldieren
Hier vegeteer ik zonder enige spijt
Voor altijd blijf ik bewoner van dit rif
In een ademloos bestaan
Nu besef ik pas hoe rijk dit leven is
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 17-12-2022
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Valentijn (Actief sinds: 28-12-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Anthozoa’ van Valentijn zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.