Anthozoa

Valentijn

Diep verzonken onder de zilte waterlijn
Breng ik mijn kabbelende dagen door
Ik weet nu zeker waar ik hoor
Dit is mijn tweede leven, mijn kroondomein

De kleurenpracht op en om me heen
Van bloedkoraal tot ossenbloedrood
Helaas bedreigd met een witte dood
Hadden we de zeeën niet slechts te leen?

Talloze koralen hebben zich genesteld op mijn lijf
Vooral mijn hoofd is getooid met neteldieren
Hier vegeteer ik zonder enige spijt

Voor altijd blijf ik bewoner van dit rif
In een ademloos bestaan
Nu besef ik pas hoe rijk dit leven is