zondag aan zee
deining van witte koppen
schuimt richting mijn voeten
ik spring licht opzij
lopend in colonne
zij voor mij hand in hand
iets verder twee naakte
vrouwen onverstoord
richting zee
een hond snuffelt
aan een gebroken oester
aangespoeld tussen
duizend schelpen
eindeloze diepte
speelt wild schuimend
met wind en tegenwind
met zand en
wolken, meeuwen
tegemoet
een meisje poseert
voor haar moeder
vader wacht zoals
verwacht
hun zoontje slaat
zijn armen in de wind
surfers drijven
als goden zoekend
hun prooi in het
oog van een golf
die speels om hen krult
ze laat winnen
vandaag
adem in de wind
mijn voeten door
het zachte zand
loop ik rustig
richting duin
waar het gras
dankbaar buigt
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-10-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Bernadette (Actief sinds: 05-10-2020)
Informatie bij het gedicht
gemaakt zondag 4 oktober 2020
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zondag aan zee ’ van Bernadette zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.