Goede vangst
De zee toont een parelmoeren glans
met de kleur en het aanzien van oud lood
golven wiegen er een schijnbaar onomkeerbare dans
aan de einder zakt de zon in zacht perzikgeel-oranjerood
op het kabbelende water horen we een hoop geschreeuw
die komt niet van de deftige zeekoeten
maar van een wipjes makende hongerlijdende zilvermeeuw
geen waterpolitieagent kan hem daarvoor beboeten
de meeuw wacht tot ze de afval gooien
van de binnenkomende volendammer bunschuit
hij zal zich werpen tussen de haringkoppen die ze strooien
dan is de maag weer bedaard tot de volgende vissersschuit.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-06-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Goede vangst’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.