NASTORMSE BAREN
De zee toont bij vergane wind
nog hoge gelaten golven
met bolle gladde ruggen
vol stille schuimslierten
waarin luchtbellen
steeds verstoppertje spelen
de traag slinkende welvingen
tillen en duwen het schip voort
geven de reizigers
bemoediging en verlichting
het loerende gevaar verdwijnt
voert kwijnend een griezelspel op
grappen zegevieren daarbij.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
Vlak na en storm staat de zee nog hol en kan daarbij nog griezelig aandoen, maar geruststelling overwint.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘NASTORMSE BAREN’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.