INLOGGEN
«»

De eeuwige deining

De eeuwige deining
Dein voort, diepe blauwe oceaan dein voort
Duizenden schepen bevaren jouw toppen en dalen
De mens bevuilt de aarde met zijn ruïnes
Doch de kustlijn roept hem een halt toe
Hier heerst, als soeverein, de deinende zee onverstoord

De scheepswrakken in de waterwoestijn zijn jouw werk
Van de verwoestende mensheid blijft niet eens
Een schaduw over, wanneer zij met hun schepen
Als borrelende druppels in de diepte verzinken, zonder doodsgelui
Terug in de kraamkamer van het leven, zonder zerk

Afgezien van het spel van je wilde golven, blijf jij onverstoord
De tijd kerft zelfs geen rimpel in je azuurblauwe voorhoofd
Je speelt je spel wat, net als een smeltende sneeuwvlok,
Opgaat in de energie van de voortijlende golven
Van jouw ochtendgloren tot in eeuwigheid dein voort -- dein voort.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 14-02-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Barend van Horssen
Actief sinds: 27-11-2017Informatie bij het gedicht:

Febr. 2018 Uit respect voor de Zee. De bron van alle leven Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De eeuwige deining’ van Barend van Horssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.