De eeuwige deining

Barend van Horssen

De eeuwige deining
Dein voort, diepe blauwe oceaan dein voort
Duizenden schepen bevaren jouw toppen en dalen
De mens bevuilt de aarde met zijn ruïnes
Doch de kustlijn roept hem een halt toe
Hier heerst, als soeverein, de deinende zee onverstoord

De scheepswrakken in de waterwoestijn zijn jouw werk
Van de verwoestende mensheid blijft niet eens
Een schaduw over, wanneer zij met hun schepen
Als borrelende druppels in de diepte verzinken, zonder doodsgelui
Terug in de kraamkamer van het leven, zonder zerk

Afgezien van het spel van je wilde golven, blijf jij onverstoord
De tijd kerft zelfs geen rimpel in je azuurblauwe voorhoofd
Je speelt je spel wat, net als een smeltende sneeuwvlok,
Opgaat in de energie van de voortijlende golven
Van jouw ochtendgloren tot in eeuwigheid dein voort -- dein voort.