«»
de haven uit
voorbij de kustlijn
ligt een horizon
de grijsheid is alom
het land is nu verloren
er is alleen
ongrijpbaar zwoegen
over diepte die verdwijnt
en weer verschijnt
de stipjes zijn verdwenen
onder een kaasstolp
die voor reuzen lijkt
waar is de zee zo zwanger aan
dat zovelen
de lokroep niet weerstaan
verhalen drijven mee
op het ritme van de zee
het wilde van het leven
nog eens te overleven
de horizon verdwijnt
verschijnt
het ruisen van de oren
van het schip
de wind die giert, die fluit, die fluistert
ze kijken elkaar aan
en zwoegen verder
maar ze weten
zeezicht
de vissersboten varen traagde haven uit
voorbij de kustlijn
ligt een horizon
de grijsheid is alom
het land is nu verloren
er is alleen
ongrijpbaar zwoegen
over diepte die verdwijnt
en weer verschijnt
de stipjes zijn verdwenen
onder een kaasstolp
die voor reuzen lijkt
waar is de zee zo zwanger aan
dat zovelen
de lokroep niet weerstaan
verhalen drijven mee
op het ritme van de zee
het wilde van het leven
nog eens te overleven
de horizon verdwijnt
verschijnt
het ruisen van de oren
van het schip
de wind die giert, die fluit, die fluistert
ze kijken elkaar aan
en zwoegen verder
maar ze weten
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 22-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Geert MesselisActief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zeezicht’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.