Texel als schakel van het Wad

Dolf de Jong



Zittend op het Texel`s strand
speel ik gedachteloos met het rulle zand
terwijl de indrukken hier opgedaan
in een visioen aan mij voorbij gaan.

Dit eiland in de schoot van de Noordzee
dient als buffer voor Neerlands ree
is een schakel in een keten
die te samen Wadden heten..

Zij vormen een natuurlijk schild
trotseert de zeeën 'oh zo wild
de golven worden hier getemd
zodat hun uitwerking is afgeremd.

Veel schepen die de Wadden rondden
hebben hier hun graf gevonden
wanneer de Noordwester raast
en de Noordzee tot een kolkende massa blaast.

Als dan de wind weer is geluwd
is er de jutter die zijn kar het strand op duwt
want wat de zee ooit heeft genomen
kan de jutter vaak op het strand bekomen.

Hier is ie in zijn element
hij die de Wadden op zijn duimpje kent
die de stromingen bekijkt
en zich op het strand verrijkt.

Als dan de avond dringt
de zon goud geel in de Noordzee zinkt
zee en land verkleuren in een gouden gloed
besef ik, hier te vertoeven dat is goed.
DdJ.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 18-01-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dolf de Jong (Actief sinds: 26-12-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Texel als schakel van het Wad’ van Dolf de Jong zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.