in jullie haven

elze schollema

wij voelden ons als een schip van het V.O.C.
toen we werden binnengehaald met champagne
die we dronken uit te duur betaalde glazen
we kregen bloemen van de zachtste zijde
maar bovendien was er die glimlach
die vanaf de stad naar hier reisde

het aanmeren riep een stoet van vreugde op
met dansende cijfers die het perkament
kleurde met idealen en vertrouwen
- doch het vaarwater vertroebelde toen het schip
lag aangemeerd in jullie haven – de loopplank
werd teruggeworpen op het dek

het gejubel verstomde toen jullie zagen
dat de bemanning gewone simpele zielen waren
en werden zelfs de bolders zwart geschilderd
met hier en daar een witte vlek als herkenning
voor die zeldzame gek

wij wilden het water hervaren met nieuwe schepen
maar de trossen bleven vast, te vast gesjord door
bankiers die als marionetten waren gegoten
in een driedelig pak die de zee slechts kennen
van verhalen uit hun studietijd

het was maar soldij waarom wij vroegen
terwijl het grote schip veel waarde heeft
wij zijn nu de droeven
maar u bent diegene die al kijkend in de spiegel
slechts om uw eigen hachje geeft