Kerstmannetje

Dakoyria

Een kind was ik nog maar en nu zó blij dat
ik het terugvind: het Kerstmannetje door
mijn pa gemaakt.

Zachtjes houd ik hem in mijn handen,
zoals altijd er opnieuw door geraakt
Die zo héél moeilijke man die mij dit cadeau
gaf.....

Het poppetje zélf bestaat uit rood crepe
papier met een witte watten baard en
doet mij nog steeds plezier.

Het is me zó lief, net als de maker ervan
Dát uittte ik nooit, wij beiden hielden daar
niet van.

Ik zet het mannetje maar niet neer,
zo voorzichtig en zuinig ben ik ermee
Behoedzaam wikkel ik opnieuw het weer
in, bewaar góed voor een volgende keer.

Dakoyria, 2016.


Over dit gedicht 

Geplaatst op: 29-11-2016

Gedicht beoordelen

Gemiddelde cijfer: 0
Aantal beoordelingen: 0

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)


© Op dit gedicht 'Kerstmannetje' van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.