Vast

Eduard de Goede

Als in het donker 's nachts de uren
en de ogen van de muren starend naar de leegte
lijken terug te turen
Ik denk en smeek Vergeet niet dat ik hier ben
al ben ik nu ommuurd dan
Er is behalve fout, vergissen
nog heel veel dat ik wel kan
Maar niet durf

De angst bekruipt en gevoel komt terug
gevochten gedaan
gedoemd gebruikt
draai me om met een zucht
De tijd lijkt een klucht
maar schijn bedriegt niet altijd En soms raak je het even kwijt
toch vind ik hier mijn broeders die begrijpen zonder verwijt

Ik sta op en open mijn blikveld staar naar het heerlijke buiten
de zon komt op waar de wet geldt
van eerlijk duurt het langst
en dromen waarnaar Ik verlang er valt nog een hoop te hopen het mooiste en liefste
valt niet te kopen
ik hunker de bossen en schijn op het donker
nog even, heel even
Wordt de vrijheid bedonderd