, Een onzichtbare groet
Soms schiet me nogal zeurderig een liedje
van heel vroeger tebinnen
Zo vaak hoorde ik het toen mijn mams heel
opgewekt zingen
De link naar nu kan ik niet een-twee-drie
leggen Wel zou ik het zomaar weer
naadloos op kunnen zeggen, desnoods
zacht zingend
Mijn mams drong -hoewel allang dood-
heel even zachtjes bij me binnen.....
Wellicht dan als een onzichtbare groet?
Exact op de juiste plek en het uur!
Het is kennelijk, wat het zijn moet.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 22-05-2021
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘, Een onzichtbare groet’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.