INLOGGEN
«»

Man voor hut

MAN VOOR HUT

Hij woont in een hutje
Midden in het bos
Het huisje is vervallen
Het staat onder de bomen
Gehuld in schaduwen

Hij zit op een krukje
Hij is in gedachten
Hij is op zijn hoede
Ze houden hem in de gaten
Hij voelt ze om zich heen

De instanties en de overheid
De machthebbers en de staat
De vijanden en de moordenaars
Ze gunnen hem geen rust
Niemand is te vertrouwen

De dieren zijn van God
De mensen van de duivel

Hij voelt zijn hoofd barsten
Hij voelt zijn gemoed breken
Hij balt zijn vuisten

Hij heeft een lange baard
Hij draagt een honkbalpet
Een spijkerbroek en een t-shirt

Hij had ooit een hond
En toen die doodging
Heeft hij wekenlang gehuild

De dieren zijn van God
De mensen van de duivel

Hij huilt hartstochtelijk
Hij lacht bulderend
Hij zingt uit volle borst
Hij lijdt in stilte

De avond valt
De nacht breekt aan
Boze geesten en demonen

Hij blijft wakker
Tot de nacht voorbij is
Tot het ochtendlicht

Hij drinkt zwarte koffie
Hij hoest
Hij geeft bloed op
Hij is ziek
Hij gaat dood

Ze hebben hem vergiftigd
Ze hebben straling
En vreemde gedachten
In zijn hersenen gestopt
Zijn bloed is zwart

Het verontrust hem niet
Hij voelt zich niet meer bang
De strijd is gestreden
Tijd om naar huis te gaan

Hij sluit zijn ogen
Het is koud in het bos
Hij voelt zich verloren
Hij prevelt de woorden :

De dieren zijn van God
De mensen van de duivel

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 24-04-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Man voor hut ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.