INLOGGEN
«»

Lentelied

LENTELIED

De wind draaide
Er was een regen
Van vuur en meteorieten
Er waren vogels
Die geruisloos uit de lucht vielen
Er was de hand van God
En de glimlach van de duivel
Alles schreeuwde in stilte
De wereld explodeerde

Ik reed rustig op mijn fiets
Ik was weer op weg naar huis
Ik keek goed uit
Ik kreeg geen lekke band

Mensen braken af
Als twijgjes onder laarzen
Sommigen schreeuwden
Met als enige doel
Om alles te overstemmen
Een hamer sloeg een vaas kapot
Een vrouw huilde hartstochtelijk
Een kind was ontroostbaar
Een hond blafte de longen uit zijn lijf
Een gebouw stortte in elkaar
Niemand werd gered
En niemand ging ten onder

Ik deed oploskoffie in een mok
Ik goot er kokend water overheen
Ik roerde met een lepeltje
Ik dronk de koffie op met smaak

Er liepen wolven op de weg
Ik zag beren en wezels
Ik zag gieren en hyena's
De aap kwam uit de mouw
De wereld draaide niet
De wereld stond stil
Ik rilde als een rietje
Ik worstelde en ik verdronk
Ik sloot mijn ogen
Om te ontsnappen aan alles
Wat ik niet wilde zien
Maar ik zag alles

Er was een redder
Er was een kruis
Er was een held
Er was een goot
Er waren sterren aan het firmament
Er was een zon die doodging
Er was een breekpunt
Er was een grens
Om niet overheen te gaan
Of toch nog een klein stukje

Rauwe knieƫn
Rauwe ellebogen
En ontblote tanden
Iets kreunde
Iets kraakte
Iets hield het voor gezien
Iets zei vaarwel
Voor altijd of voor heel even

Ik zat op het balkon
Ik at een warme maaltijd
In de vredige lentezon
Ik vond het prima zo

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 01-04-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Lentelied’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.