Gebrek aan weerstand
Ik ben zo lang al verkouden, een tekort aan
weerstand dat mij zo pest...
Ik voel me inmiddels een heuse paria, zo
uitgekotst door de rest
De Thuiszorg, die komt nog wel, natuurlijk
op veilige afstand
Mondkapje en plastic handschoenen bij de
hand
Een op zich vriendelijke vriendin gooit mijn
boodschappen in de gang Zo uit zij zich,
zo zeer doodsbenauwd, vreselijk bang
Ik maak nog geregeld alle deurknoppen
schoon
En alsof dat vanzelfsprekend is, in de
keuken nu dan Dettol Nee, een zeeppompje
is een beter idee, anders weer slecht voor
je huid...
Ik heb wel zo'n zin om met dingen te gaan
gooien, maar weet dan niet waarmee!
Zelfs de sleutel van de voordeur is nu
'slachtoffer' van de schoonmaakgekte...
Zo bizar allemaal, menig idee!
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-04-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gebrek aan weerstand’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.